Integracja sensoryczna - czym jest?
Termin Integracja Sensoryczna oznacza prawidłowy odbiór wrażeń, przetwarzanie ich oraz odpowiednie dostosowanie reakcji.
W przypadku zaburzeń przetwarzania sensorycznego receptory nie potrafią rozpoznać bodźca czy też jego siły, co może wpłynąć na komfort i jakość życia.
Dotyk może wydawać się zbyt silny i powodować ból, dźwięki zbyt głośne lub niezrozumiałe, a z kolei brak poczucia równowagi mogą wpływać na brak pewności siebie i małą aktywność dziecka.
Te przykłady, jak i wiele innych zachowań często niestety odbierane są jako "dziwactwa" lub "przewrażliwienia".
Źródło:https://www.facebook.com/photo.phpfbid=919071943556896&set=pb.100063622952179.-2207520000&type=3
U dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej najczęściej pojawia się unikanie dotyku i kontaktu fizycznego, albo wręcz przeciwnie - nadmierne obściskiwanie się, dążenie do nadmiernego kontaktu fizycznego. Możemy zaobserwować też problem z koncentracją uwagi, częste rozpraszanie się. Nierzadko towarzyszą temu niepokój, płaczliwość, problemy z zaśnięciem, częste wybudzanie się ze snu.
U malucha doświadczającego zaburzeń integracji sensorycznej trudno o rozwój samodzielności. Jest niezdarne, słabo skoordynowane, ma problemy z ubieraniem się, jedzeniem, utrzymaniem równowagi, często przewraca się na prostej drodze. Cechuje się nadruchliwością, trudno mu usiedzieć w jednym miejscu, nierzadko zmienia aktywności i pozycje ciała.
Niechęć do wychodzenia z domu, z uwagi na hałas uliczny, unikanie źródeł światła , a także potraw mających intensywny zapach i smak, a nawet określony kolor. Pierwsze objawy możemy zaobserwować już u niemowlęcia.
Źródło: https://www.facebook.com/photo/?fbid=919175756879848&set=pb.100063622952179.-2207520000
Źródło:https://www.facebook.com/photo.phpfbid=919071943556896&set=pb.100063622952179.-2207520000&type=3
Terapia integracji sensorycznej
Terapia SI nie jest uczeniem konkretnych umiejętności (np. jazdy na rowerze, czytania), ale jest usprawnianiem pracy systemów sensorycznych i procesów układu nerwowego, które są bazą do rozwoju tych umiejętności.
W toku pracy tą metodą stymulowane są zmysły dziecka oraz usprawniane takie zakresy, jak np.: motoryka mała, motoryka duża, koordynacja wzrokowo-ruchowa.
Przy zastosowaniu odpowiednich technik, terapeuta jest w stanie wyeliminować, wyhamować czy ograniczyć niepożądane bodźce obecne przy nadwrażliwościach sensorycznych lub dostarczyć silnych bodźców, co jest konieczne przy podwrażliwościach systemów sensorycznych.